برداشت ها- شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران(شارا): با توجه به برگزاری هفتمین جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی و اولین همایش تولید محتوی در تاریخ 25 تیر 1391، نقطه نظرات دکتر محمدرضا رسولی  نایب رئیس انجمن متخصصان روابط عمومی در این خصوص جویا شدیم که در پی می آید:

اصولا در روابط عمومی امر مهمی به نام تولید محتوا وجود دارد که در چرخه ارتباط تعریف می شود و معنا می دهد. اگر در چرخه ارتباط محتوایی وجود نداشته باشد، فرایند ارتباطی دچار نوعی سرگردانی خواهد شد در حقیقت این محتوا است که به این چرخه معنا می دهد.

پس مساله تولید پیام در روابط عمومی ها هم مهم است. پیام هایی که باید شرایط یک پیام موثر را داشته باشد و مخاطبان را مجاب کنند تا با آنها ارتباط برقرار شود..

البته مسئله فقط به برقراری ارتباط ختم نمی شود. بلکه این ارتباط باید موجب نزدیکی بیشتر و موثرتر  مخاطب با سازمان هم بشود و یک بالندگی و تحرک را هم در سازمان ایجاد نماید.

رویکرد امسال جشنواره ملی انتشارات در روابط عمومی تاکید بر تولید محتوا است. این جشنواره قصد دارد بگوید ما باید چگونه محتواهایی را تولید کنیم تا یک روابط عمومی بالنده، مناسب و اثربخش داشته باشیم.

آن چیزی که از تاریخ روابط عمومی در ایران به دست می آید، نشانگر این است که به دلیل کارکردهای نامناسبی که در حوزه انتشارات داشته ایم نتوانسته ایم محتواهای مناشبی را تولید کنیم. ما کمتر شاهد کارهای کیفی و عمقی در این حوزه بوده ایم. شاید روزمرگی دراین حوزه باعث شده است که کارهای عمیق و موثری صورت نگیرد. متاسفانه در روابط عمومی آنقدر دچار کارهای روزمره و جاری شده ایم که کمتر فرصت تولید محتوای مناسب برایمان فراهم شده است و البته در جاهایی که این روزمرگی تبدیل به برنامه و کارهای اصولی شده است، به همان میزان در تولید محتواهای مناسب و موثر، موفق تر بوده ایم.

الان هم نقطه امید ما برای گذر از این وضعیت این است که روابط عمومی ها بتوانند با فاصله گرفتن از مسائل روزمره و جاری، به برنامه ریزی و تولید محتواهای لازم روی بیاورند و با تولید محتواهای مناسب بیشتر به مسئولیت های اجتماعی و اساسی خود بپردازند.

این امر هم تنها از طریق آموزش های تولید متون مناسب صورت خواهد گرفت. تولید محتوای با کیفیت اتفاقی نیست و نیاز به خلاقیت و آموزش دارد.

از نگاه من نمره تولید محتوا در روابط عمومی در ایران به لحاظ کمی، نمره 17 و 18 است ولی از نظر کیفی متاسفانه نمی توانم نمره بالایی به این موضوع بدهم.

باید دقت کنیم با کیفیت کارکردن این نیست که ما فقط فرم ها و قالب ها را رعایت کنیم. آنچه در این فرم و قالب ارایه می شود از خود فرم و قالب مهمتر است. بویژه اینکه این روزها در بحث انتشارات در روابط عمومی ها به مدد تکنولوژهای نوین کارهای شکیل و با فرم های مناسبی ارایه می شود ولی متاسفانه در درون آنها هیچ خبری از یک محتوای مناسب نیست.

محتوایی که درگیر فرم می شود حتی ممکن است خوانده هم بشود ولی چون از کیفیت و اصول و استانداردهای لازم برخوردار نیست، اثرگذار نخواهد بود.

این یک فرایند معیوب است. حالا باید دید محتواهای با کیفیت چگونه تولید می شوند؟ این موضوع نیازمند تجربه، خلاقیت  و آموزش است که اتفاقا ما در نظر داریم از این بابت در جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی فضاهایی را ایجاد و ارایه کنیم.

فراموش نکنیم، برگزاری یک جشنواره به خودی خود موثر نیست و باید برای هر اتفاقی که در انتظار آن هستیم برنامه ریزی کرده باشیم.

کارگاه های جنبی جشنواره درست در خدمت این هدف هستند تا آموزش هایی را در خصوص تهیه محتوا مناسب و چگونگی تدوین آن ارایه نمایند به همین دلیل هم شرکت کنندگان در جشنواره استقبال بسیار خوبی از این کارگاه ها کرده اند.

در خصوص متون و کتاب های مربوط به حوزه روابط عمومی هم باید بگویم که ما با یک مشکل روبرو بودیم که آن هم کمبود این متون بود و با انتشار کتاب هایی که بعضا محتوای مناسب و مفیدی ندارند مشکل دیگری به کار اضافه شد. اینجا دقیقا منظورم این است که تولید محتوا به هر قیمت و به هر شکلی  و به تنهایی راهگشا نیست و اگر تولید صورت می گیرد باید مبتنی بر شاخص های کیفی و موثر باشد تا بتواند در این حوزه مفید واقع شود.